İlk defa izlediğimde daha ilk okula gidiyordum; o yaşta bile klibi beni etkilemişti; hani derler ya İnsan 7sinde ne ise 70de de odur. Ne olacağım, ne tarz müziklerden hoşlanacağım o yaşlardan belliymiş. Yıllar sonra aklıma geldiğinde hemen arama motoruna yazdım ve buldum; yine aynı duygularla fakat biraz daha yaşlanmış bir kalple izledim. Yeri geldi hüzünlendim; beni hüzünlendiren o yıllara karşı duyduğum garip hasretimdir. Nedendir bilinmez içimde eski yıllara karşı hep bir özlem var. Belki de yaşamımın giderek tekdüze hâl alması, insanları tanıdıkça mutsuzluğumun artması, yalnızlığa çekilmek istemem...
Hepsi birer faktör, ama şu da var ki kendini bildiğin ve yalnızlıktan korkmadığın sürece sen özgürsün ve mutluluk, başkalarının göremediği, sadece senin görebildiğin ayrıntılarda gizli, yeter ki keşfet...
Yasemin F. Kılıçaslan
♥♥♥
İyi dinlemeler, iyi seyirler...
