Ara Güler, Charlie Chaplin'in de fotoğrafını çekecekti ama vazgeçti...
Ara Güler, hayranı olduğu Charlie Chaplin’in fotoğraflarını da çekmek ister: “Chaplin benim dünyamı kuran, bana vizyonu veren, hayata bakmayı öğreten adam… O zamanlar İsviçre’de bir şatoda yaşıyordu. Karısı da Amerikalı ünlü yazar Eugene O’Neill’in kızı Oona’ydı. Bunların şatosunun önünde 3 gün, kar kıyamet demeden fotoğraf çekmek için bekledim. Sonunda Oona donmamdan korkup, ‘Konuşursan konuş, ama resim çekme’ dedi. Adam yürüyen iskemlede, felçli resimlerini çektirip akıllarda böyle bir imaj bırakmak istemiyordu. Çünkü o da benim gibi elimdeki fotoğraf makinesinin acımasız olduğunu biliyordu. Pire gibi dolanarak dünyanın en cevval tipini yaratmış Charlie Chaplin’i felçli halde çekmek bana yakışmazdı, o nedenle onun fotoğrafını fırsat bulduğum halde çekmedim.”
Ne kadar zarif bir davranış...
Ve ne kadar doğru bir söz; "Fotoğraf makinesi acımasızdır. Aslıda acımasız olan o değil, insanlardır!
Zira ben, yeryüzünde insanoğlu kadar acımasız, duygusuz, incitici bir varlık ya da eşya görmedim! Ama bir söz vardır; güzel bakan güzel görür, yüreği güzel olanın gözleri de güzel bakar. Çirkin bakış, kötü söz daima sahibine aittir...
Yasemin F. Kılıçaslan
